Court of the King's Bench (หรือQueen's Benchหากพระมหากษัตริย์ทรงปกครอง) เป็นศาลยุติธรรมสูงสุดในอังกฤษและบริเตนใหญ่ ตามลำดับ รองจาก รัฐสภา ตั้งแต่ศตวรรษที่ 13 ถึง พ.ศ. 2423
Court of King's Bench ก่อตั้งขึ้นในปี 1234 เพื่อสืบทอดตำแหน่งต่อจากCourt of Coram Rege ศาล Coram Rege ก่อตั้งขึ้น เป็นศาลอย่างช้าที่สุดในปี พ.ศ. 1200 ในรัชสมัยของพระเจ้าจอห์น ผู้นิรนาม ศาลได้พบกันครั้งสุดท้ายในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1215 [1]และหลังจากการสิ้นพระชนม์ของกษัตริย์ในความวุ่นวายของสงครามยักษ์ใหญ่ ที่หนึ่งในปี ค.ศ. 1216 งานของศาลก็หยุดลงอย่างสมบูรณ์ ต่อ จากพระเจ้าเฮนรี่ที่ 3 ในปี ค.ศ. 1234 หลังจากที่ผู้พิพากษาสตีเฟนแห่งซีเกรฟปลดผู้พิพากษาสตีเฟนแห่งซีเกรฟและไม่ได้แต่งตั้งผู้สืบทอดตำแหน่งเป็นหัวหน้าผู้พิพากษา ศาลบัลลังก์ของกษัตริย์ก็กลายเป็นหัวหน้าโดยวิลเลียมแห่งราลี ตกแต่งพร้อมอยู่ ในศตวรรษที่ 13 ศาลยังคงถูกเรียกว่าศาลแห่งคอรัม เรจ[2]และเป็นครั้งแรกในปี ค.ศ. 1268 ในฐานะบัลลังก์ของกษัตริย์ [3]เขตอำนาจศาลของศาลรวมถึงคดีความที่เกี่ยวข้องกับพระมหากษัตริย์หรือสิทธิของเขา เช่น ข้อพิพาทเรื่องการครอบครองมงกุฎ หรือ การละเมิดสันติภาพ เมื่อต้องการทำเช่นนี้ มันจัดการกับข้อพิพาทระหว่างวิชาระดับสูง ในขณะที่ศาลของสามัญ Pleas (เรียกอีกอย่างว่าม้านั่งทั่วไป ) จัดการกับคดีอาญามากขึ้น ที่นั่งของศาลคือWestminsterโดยมีการเจรจาเกิดขึ้นในเมืองอื่นๆ มากมายในอังกฤษ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในศตวรรษที่ 14 และจากนั้นในปี 1414 และ 1421 เขตอำนาจศาลของบัลลังก์ของกษัตริย์มักทับซ้อนกับเขตอำนาจศาลทั่วไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งในศตวรรษที่ 13 โดยที่บัลลังก์ของพระมหากษัตริย์จะอยู่ในอันดับที่สูงกว่าเสมอเนื่องจากอยู่ใกล้กับพระราชา ส่วนใหญ่เป็นผลมาจากการปฏิรูปหลายครั้งระหว่างปี 1318 ถึง 1337 ศาลกลายเป็นศาลอุทธรณ์สูงสุดสำหรับการพิจารณาคดีอาญาในอังกฤษ ด้วยเหตุนี้ เขายังคงดำเนินคดีทางแพ่งในระดับที่เล็กกว่า สาเหตุหลักมาจากหนี้สิน ในศตวรรษที่ 16 บัลลังก์ของกษัตริย์เริ่มมีข้อพิพาทเกี่ยวกับการเช่าพื้นที่มากขึ้น นำไปสู่ความขัดแย้งอย่างต่อเนื่องกับบัลลังก์ร่วม ระหว่างเครือจักรภพอังกฤษศาลถูกเรียกว่าอัปเปอร์เบนช์และผู้พิพากษาได้รับการแต่งตั้งจากรัฐสภาแทนพระมหากษัตริย์ เฉพาะในปีหลังการบูรณะสถาบันพระมหากษัตริย์ในปี ค.ศ. 1660 เท่านั้น ที่ในที่สุดแล้ว ความรับผิดชอบก็แยกจากกันระหว่างบัลลังก์สามัญและบัลลังก์ของกษัตริย์ อย่างไรก็ตาม บัลลังก์ของกษัตริย์ยังคงเป็นศาลอุทธรณ์สำหรับบัลลังก์สามัญ
แม้จะมีหน้าที่คล้ายคลึงกัน แต่ศาลทั้งสองก็มีผู้พิพากษาของตัวเอง ในขณะที่ผู้พิพากษามักทำหน้าที่ทั้งที่บัลลังก์ของกษัตริย์และบัลลังก์ทั่วไปในระหว่างดำรงตำแหน่ง พวกเขาไม่ค่อยทำหน้าที่ทั้งสองศาลในเวลาเดียวกัน Court of King's Bench นำโดยหัวหน้าผู้พิพากษา ของตัวเอง และคงความเป็นอิสระไว้จนถึงปี 1880 จากนั้นสิ่งที่เป็นศาลของ Queen's Bench ถูกรวมเข้ากับศาลคำวิงวอนทั่วไปและศาลของกระทรวงการคลังเพื่อ จัดตั้ง ศาลยุติธรรมสูงสุด โดยท่านอธิบดีผู้พิพากษา ภายในศาลนี้เขาได้ก่อตั้งบัลลังก์ของราชินีหรือกองบัลลังก์ของกษัตริย์
